วันอังคารที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2555

จุดเริ่มต้นของ ThaiSRI

ก็แอบแฝงอุปโลกเอาเป็นชื่อเสียสวยหรูเป็นวงใหญ่ ๆ ไว้ แต่ก็พึ่งเริ่มต้นได้นิดเดียวแค่การเรียนรู้ของตนเองตามประสาคนที่อยากแสวงหาที่ยืนบนโลกด้วยการอยู่ร่วมกับธรรมชาติ และใช้ประโยชน์จากธรรมชาติโดยไม่เอาเปรียบธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมและสังคม



แรกเริ่มเดิมทีก็ไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับการทำนาสักเท่าใดนัก ด้วยมองเห็นความเหนื่อยยาก เคยไปดำนาแล้วปวดหลังแทบหัก ไข้ขึ้นต้องกินยาพาราเป็นแผง และฝังใจเสมอมาว่าไม่จำเป็นต้องทำนาก็มีข้าวกิน เพียงแค่หาเงินได้เยอะ ๆ แล้วซื้อข้าวกินก็แค่นั้นเอง

เมื่อปีที่ผ่านมาก็ยังยืนยันว่าไม่จำเป็นต้องทำนา ลำพังแค่ซื้อข้าวกินปีละไม่กี่บาท ก็ไม่ต้องลำบาก ยิ่งใครคิดจะทำนาขายข้าว ผู้เขียนมักต่อต้านโดยเฉพาะญาติพี่น้องบางคนที่ทำนาเพื่อให้ได้ข้าวไปขายแต่ละปี มักจะประสบปัญหาเกี่ยวกับต้นทุน ไม่ว่าจะปุ๋ย ยาฆ่าหญ้า-แมลง ปี ๆ ดูเหมือนจะหาเงินให้กับพ่อค้านายทุนเสียเป็นส่วนใหญ่ และมักจะได้คำตอบจากผู้เขียนว่า ให้เอาเงินที่ไปลงทุนเก็บไว้ซื้อข้าวกิน ก็ไม่ต้องเหนื่อยยาก ลำบากทำนาเลย

ถึงแม้วันนี้ก็ยังยืนยันว่าไม่คุ้มค่าเหนื่อยหากจะทำนาขายข้าวแบบที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน อย่างไรเสีย พ่อค้าคนกลางก็ได้กำไรวันยังค่ำ แต่สำหรับเรื่องการปลูกข้าวเป้าหมาย และความคิดในใจของผู้เขียนได้เปลี่ยนไป แตกต่างจากทั่วไปบ้างเพราะผู้เขียนสนใจการปลูกข้าวต้นเดียว ที่นักวิชาการเรียกว่า SRI, System of Rice Intensification



และเมื่อวันที่ 24 มกราคม 2555 หลังตรุษจีน 1 วัน ที่ผ่านมานี้ ก็ได้มีโอกาสไปปลูกข้าวแบบต้นเดียว ที่จังหวัดน่าน ก็เริ่มรู้สึกผูกพัน จนเป็นเหตุให้เกิดบล็อกแห่งการเรียนรู้แห่งนี้ขึ้น แต่ยังคิดหาชื่อที่เจ๋ง ๆ เป็นปฐมฤกษ์ไม่ได้จึงใช้ thaisri ไปเสียเลย หวังว่าจะใช้ได้ และพัฒนาให้เป็นบันทึกแห่งการเรียนรู้ที่เป็นประโยชน์ในวันข้างหน้าทั้งแก่ตนเอง และผู้สนใจทั่วไป... หากว่าผิดพลาดประการใดก็วอนผู้รู้ต่อเติมสานแต่งข้อมูลให้เกิดประโยชน์ด้วยเถิด...
ผู้ชักนำให้ผู้เขียนรู้จักการปลูกข้าวต้นเดียว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น